Jest zespołowym postępowaniem diagnostycznym mającym na celu postawienie diagnozy nozologicznej (różnicowej) w oparciu o klasyfikacje ICD-10 oraz DSM-5. Stawiana jest przez zespół specjalistów pod kierunkiem lekarza psychiatry.
Diagnoza ma na celu zweryfikowanie zaburzeń funkcjonowania osoby w środowisku oraz określenie czy u podłoża tych trudności leżą zaburzenia w sferze procesów integracji sensorycznej.
Diagnoza psychologiczna ma na celu określenie trudności w funkcjonowaniu pacjenta, zarówno rozwojowych, emocjonalnych, jak i społecznych, określenie przyczyn tych trudności oraz wstępne opracowanie wniosków dotyczących planu oddziaływań zaradczych i terapeutycznych, mających na celu zmniejszenie lub całkowite ich przepracowanie. Diagnoza psychologiczna dotyczy zarówno dzieci jak i dorosłych pacjentów.
Niedojrzałość neuromotoryczna oznacza zbiór przetrwałych odruchów pierwotnych po skończeniu 6 miesiąca życia i najpóźniej 1 roku życia. W połączeniu z brakiem pełnej dojrzałości albo całkowitym brakiem odruchów posturalnych.
Odruchy pierwotne są to reakcje, które pojawiają się u dziecka w okresie płodowym, powinny być obecne podczas porodu, pierwszego roku życia i stopniowo wyhamowane, przeradzają się w inne reakcje - najczęściej w odruchy posturalne. Każdy z odruchów ma pewną rolę do spełnienia, jeśli nie zostanie wyhamowany
w odpowiednim czasie niesie niebezpieczeństwo, ponieważ blokuje inne funkcje.
Odruchy posturalne to odruchy, które pojawiają się w 1 roku życia i powinny dojrzeć do 3,5 roku życia i są obecne przez całe życie. Jeśli dziecko w wieku szkolnym ma niewyhamowane odruchy pierwotne i niedojrzałe odruchy posturalne, to mówimy o niedojrzałości neuromotorycznej.
Regulamin diagnozy: KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ REGULAMIN DIAGNOZY